domingo, 15 de marzo de 2020

FP Básica I Martes, 17 de marzo de 2020.

Bos días!

Como diciamos onte...


3. Os primeiros seres humanos.



Entre aproximadamente 7 e 5 millóns de anos produciuse a división entre a evolución humana e a dos chimpancés. Lamentablemente os restos fósiles que nos permiten explicar este proceso son moi escasos e controvertidos. Pero todos teñen unhas características comúns que os definen:
EXERCICIOS:

Procura das características que nos diferencias dos primates.



Chamamos  hominización ao longo proceso polo que a especie humana foise diferenciando dos demais primates e adquirindo unhas características propiamente humanas. Os primeiros homínidos apareceron en África e desde alí colonizaron o resto do planeta. Ao principio eran vexetarianos, pero debido aos cambios no clima tiveron que incluír a carne na súa dieta e isto permitiu o aumento do tamaño do cerebro. Na actualidade, os restos de homínidos máis antigos coñecidos e que comezaron a camiñar ergueitos remóntanse ata os 6 millóns de anos como o   Orrorín, o  Ardipithecus Ramidus (5,7 millóns de anos) ou o  Australopithecus Anamensis (4,2 millóns de anos).

Fai uns 4 m.a. apareceu en África o  Australopithecus afarensis, un homínido que xa tiña unha posición bípeda, é dicir, camiñaba ergueito e alimentábase de plantas, froitos, e mesmo carroña. Xénero Australopitecos. A el pertencen os fósiles de homínidos máis anti­ guos: entre 3,5 e 3,7 millóns de anos. De talla pequena, que non superaba 1,20 m, a súa capacidade craneana era de 500 c. c. e non elaboraron ferramentas, aínda que si utilizaban paus, ósos ou pedras.

Xénero Homo. Considéranse deste xénero todos aqueles homínidos capa­ces de elaborar ferramentas.


ACTIVIDADE

Procura as características como a alimentación, tamaño, cerebro, ferramentas e curiosidades do homo habilis, homo ergaster, homo erectus, antecessor, neanderthalensis e homo sapiens.


Feliz martes!





FP BÁSICA I Lunes, 16 de marzo de 2020.


Bos días!

Hoxe tiñamos unha proba das provincias de España polo que imos seguir repasándoas para o próximo día. Deixareivos unha serie de ligazóns nos que podedes ir comprobando os fallos que tedes. De feito, mesmo hai unha app para o móbil: PROVINCIAS-ESPAÑA. É gratuíto.







Mapa das provincias de España




Xogo interactivo (identificar las provincias en el mapa)

Xogo interactivo (identifica la comunidad a la que pertenece la provincia)

Provincias por comunidades autónomas (podéis aprender las provincias de cada comunidad)





O próximo día traballaremos coas sociedades prehistóricas




Comezaremos cunha introducción á vida na prehistoria.

1. Que é a historia?



A Historia é unha rama das ciencias sociais que estuda a evolución e acontecementos vividos polo home ao longo do tempo, incluída a etapa da prehistoria. O coñecemento do pasado é fundamental para poder entender o presente como resultado dun longo proceso de transformacións culturais, sociais, políticas e económicas. Coñecer o pasado axúdanos a ter unha visión crítica dos feitos e permítenos analizar o mundo no que vivimos con maior liberdade. O ser humano é o protagonista da historia pero non debe ser estudado como individuo illado, senón no contexto da sociedade na que viviu.

1.1. As súas fontes.

Para reconstruír o pasado os historiadores utilizan fontes históricas, é dicir, documentos, obxectos ou testemuños que nos transmiten o coñecemento total ou parcial dos feitos que sucederon. Podemos distinguir dous tipos de fontes históricas:



Fontes directas (ou primarias): Transmítennos a información sen necesidade de intermediarios. No caso do estudo da prehistoria recórrense a ciencias como a paleontoloxía, que estuda os restos óseos de seres do pasado (fósiles). Ou a arqueoloxía, que reconstrúe o pasado a través do estudo dos obxectos, utensilios e monumentos da antigüidade.






Fontes indirectas (ou secundarias): Son aquelas en as que si hai intermediarios no rexistro da información. E a persoa que expón os feitos (non os viviu en primeira persoa) introduce elementos de interpretación.










 2. As etapas da Historia.



Para situar no tempo un acontecemento concreto do pasado empregamos a cronoloxía, que utiliza diferentes unidades:



1. Ano: 365 días

2. Lustro: 5 anos

3. Década: 10 anos
4. Século:100 anos
5. Milenio:1000 anos
En Europa e nos países de cultura occidental, o punto de referencia temporal é o nacemento de Cristo (ano 1). Os feitos ocorridos antes desta data dátanse a. C (antes de Cristo) e os que sucederon despois, d. C (despois de Cristo). Por exemplo, o filósofo Platón morreu no ano 347 a. C. e o emperador romano Octavio Augusto fíxoo no 14 d. C.


Outro eixo fundamental da historia é o espazo. Debemos lembrar que a comprensión da Historia sempre require determinar cando e onde se desenvolven os feitos: o tempo e o espazo. Desde o punto de vista da cronoloxía (tempo) e para facilitar o estudo do pasado, os historiadores dividiron a historia da humanidade en períodos chamados idades.

O que nos ocupa neste tema inicial é a Prehistoria, que é a etapa da humanidade que vai desde a aparición dos primeiros homínidos fai 2,5 millóns de anos ata o descubrimento da escritura cara ao 3.500 a. C. Ao ser un período de tempo tan longo divídese, á súa vez, en tres subperiodos: paleolítico, neolítico e idade dos metais.


Ás veces, utilízase a seguinte comparación: Se se reproducise toda a historia da Humanidade nunha película de tres horas de duración, o tempo que correspondería á Historia propiamente dita, é dicir ao período da escritura, serían os tres últimos segundos.



ACTIVIDADE 1
Le a información sobre as fontes e as etapas da Historia e elabora un esquema explicando que é a Historia e cales son as características. ACTIVIDADE 2
Das seguintes afirmacións, marca a que mellor defina o concepto de Historia.


a. É unha ciencia que estuda a evolución do ser humano desde a súa orixe ata a aparición da escritura.
b. É a disciplina que estuda a evolución do ser humano desde a formación da Terra ata a actualidade.
c. É unha ciencia que estuda a evolución do ser humano ao longo do tempo desde fai uns 5 millóns de anos ata a actualidade. d. É a disciplina que estuda a evolución do ser humano desde que é sapiens sapiens ata a actualidade.



ACTIVIDADE 3

Indica se son materiais, escritas ou orais as seguintes fontes:
- A Constitución de 1789.
- O testemuño dun veterano da II Guerra Mundial.
- Unha fotografía do bombardeo de Guernica en 1936.


ACTIVIDADE 4

Le o a seguinte historia e indica que tipo de fonte histórica é o diario. “Imaxina que rebuscando no baúl dos teus avós atopas un diario no que se conta o contido das cartas de amor que se intercambiaron eles cando eran novos. Nelas, ademais de cousas persoais, cóntanse como o teu avó tivo que loitar na guerra civil española e o mal que o pasaba na fronte”.


ACTIVIDADE 5

Tendo en conta o exemplo anterior. Inventa unha historia na que atopes unha fonte histórica primaria e outra historia na que atopes unha fonte histórica secundaria.

ACTIVIDADE 6

Observa as seguintes datas e ordénaas no seguinte eixo cronolóxico: 622, 753 a. C., 2250 a. C., 1095, 1492.


Bo luns a todos e a todas!


2ºESO Miércoles, 18 de marzo de 2020.

¡Buenos días!

Hoy vamos a continuar con los verbos. No os olvidéis que en el libro del tercer trimestre tenéis un anexo con los verbos conjugados.

En la página 72, 73 y 74 tenemos la teoría sobre los verbos irregulares. Ya sabemos que los verbos regulares son los que se conjugan con la misma raíz en todas sus formas y cuyas desinencias siguen el modelo de su grupo (es decir,el grupo terminado en -ar, en -er o en -ir).

Sin embargo, los verbos irregulares son los que varían su raíz o en su desinencia respecto a la norma de su grupo.




Vamos a realizar el ejercicio 1 de la página 72 y el 2 de la página 73.


Ya hablamos en clase de la voz pasiva. Recordad que en la voz activa, el sujeto ejerce la acción del verbo, mientras que en la voz pasiva, el sujeto recibe la acción verbal.

La voz pasiva se construye:

- en los tiempos simples con el verbo ser en funciones de auxiliar y con el participio del verbo correspondiente. Las palabras que reciben la acción en la voz activa se convierten en sujeto de la voz pasiva.

Una carta es escrita por mi hermano.

- en los tiempos compuestos se emplea el auxiliar haber en forma personal, seguido del participio del verbo ser más el partipio del verbo que se está conjugando.


Una carta ha sido escrita por mi hermano.





Leemos la teoría de la página 73 y realizamos el ejercicio 3 y de la página 74 el ejercicio 4.





El complemento agente indica el autor o agente que realiza la acción verbal. Casi siempre va introducido por la preposición por.


Las galletas fueron hechas por mi padre.



Lee la teoría de la página 74 y realizaremos el ejercicio 5 de dicha página.



Por último, nos centraremos en la ortografía. Ya sabemos que los monosílabos en español no se acentúan, pero aquellas palabras monosilábicas homófonas (que tienen igual sonido) y que tienen una función gramatical diferente se diferencian por su acento.


No es lo mismo Té vendo que Te vendo.

"Acento diacrítico" tiene origen griego y significa distintivo, es decir, que se distinguirá, que se diferenciará de la otra palabra.



Leed la teoría de la página 78 y 79 y realizad los ejercicios 1, 2 y 3 de dichas páginas.

Por último, escuchad esta canción, copiad la letra y añadid las tildes diacríticas correspondientes:





Eres lo mas lindo que hay
como una mariposa en una flor.
Y aunque te puedo hacer volar
nunca te pude enamorar.

Me prometiste tu amor, 
pero los dos sabemos la verdad.
se que te arrepentirás
pero jamás te quedarás.

Ni por todo el te de China.
Aunque te cante esta canción. 
Y recorra la Argentina
te de mi corazón. 
Y aunque escriba para ti
mil canciones mas de amor. 
Ya no se que puedo hacer, 
si hasta me quedé sin voz.

Ahora que me quiero morir ,
me dices que “no eres tu, soy yo”. 
se que te arrepentirás
pero jamás te quedarás.

Ni por todo el te de China, 
ni aunque te cante esta canción. 
Ni recorra la Argentina
te de mi corazón. 
Y aunque escriba para ti
mil canciones mas de amor. 
Ya no se que puedo hacer
si hasta me quedé sin voz. 
Ya no se que mas hacer
si esta historia se acabó.


¡Hasta pronto!

2ºESO Martes, 17 de marzo de 2020.

¡Buenos días!

Aunque ya hemos estudiado la Edad Media y el Cantar de Mio Cid no está de más que volvamos a esta época.

Como plantea Hauser en su Historia social de la literatura y el arte, cada época histórica da lugar a un determinado tipo de literatura. Por eso, en la Edad Media, la épica es un tipo de literatura que se dio por toda Europa. En España conservamos una joya literaria: El Cantar de Mio Cid.

Os preguntaba si la Edad Media os parecía una época tan oscura como parece. En realidad, estos diez siglos (siglo V a siglo XV) dan para mucho.

Recordemos que el sistema político era el feudalismo (un señor, propietario de la tierra y los siervos, que son los que la trabajan). Además, está la Iglesia, que sería la mantenedora ideológica del régimen feudal.

Bien, dicho ésto, pensemos en la vida de los campesinos,las enfermedades contagiosas (¿a que ahora os parece más cercana?) y todo esto durante mil años. Es un tiempo ciego porque no había medios para conservar los manuscritos pues ardían, se perdían debido a las múltiples batallas y al poco afán conservador de los poderosos.

Sin embargo, tenemos una presencia recurrente de esta época en:

-los tebeos (Príncipe valiente de Harold Foster, El Guerrero del Antifaz, El capitán Trueo o Conan)






- en series de televisión (Juego de Tronos, Vikingos, Robin Hood, Los pilares de la Tierra...)





- en el cine (En el nombre de la rosa, El reino de los cielos, Juana de Arco, Robin Hood, El halcón y la flecha...)












-en la música, en los videojuegos, juegos de rol, sin olvidar, por ejemplo, la fiesta más importante de Pontevedra: A feira franca, com mercadillos y demás celebraciones populares dedicadas al Medievo.




En este momento histórico resurge la llamada épica clásica, que era un género poético que mostraba hechos reales o ficticios en un tiempo y espacio determinado.

Esta épica se concretó en los CANTARES DE GESTA por lo que son extensos poemas épicos orales en los que un juglar narraba las hazañas de un héroe popular a un público iletrado y popular.

Palabras clave:

ORALES: relacionado con el público, para que lleguen a todo el mundo.

JUGLARES: cómicos totales o showmans. Bailaban, recitaban, cantaban... los había de todo tipo.

NARRAR: contar historias.

HAZAÑAS: sus acciones serán recordadas.

HÉROE: necesitan un héroe con virtudes como la fuerza física, el valor... como un superhéroe.

NACIONAL: es el exponente de su pueblo.

PÚBLICO ILETRADO Y POPULAR: analfabeto, de ahí la tradición oral.

Los cantares de gesta realizaban una gran labor social porque mantenían el sistema, algo parecido a lo que sucede en realidad con los medios de comunicación.



¿Qué os sugieren los juglares? Vida itinerante, acompañan sus narraciones con instrumentos musicales... ¿Cómo creéis que podían utilizar todos aquellos versos?


Rap, sus siglas en inglés sirven para referenciar el ´termino Rhythm and Poetry (ritmo y poesía), una combinación entre la tradición poética agroamericana y la música que emergía en las fiestas neoyorquinas.

Es uno de los formatos de la improvisación, hay batallas que se hacen sobre temáticas lanzadas al azar. Estas miden la capacidad del Mc (interpretes del rap) para rimar sino también su cultura general, inteligencia y lucidez mental.

Los juglares utilizaban conjuntos de palabras que se repetían de forma constante. Por ejemplo, en el Cid repiten constantemente "el Campeador", "el que en buen hora nasció", "mio Cid"...

Las letras de canciones de grupos de rap y de hip-hop tienen muchas particularidades. Podemos observar que en un grupo como Violadores del Verso existen fórmulas métricas de tipo culto, como combinación de versos endecasílabos y alejandrino (son los de 14 sílabas) por ejemplo en el estribillo de la canción Asómate.



En esta canción hay una cierta monotonía juglaresca que caracteriza el rap y el hip-hop:

Asómate co a este precipicio                            11A
Verás niños prodigio, Hip Hop como oficio     14A
Nena mi rap suena en cada edificio                   11A
Esto implica sacrificio, una virtud y un vicio    14A





Continuando con el Cantar de Mio Cid, leemos la teoría (página 57 del libro de texto) y realizamos el ejercicio 1 de la página 58.

¡Feliz martes!








1ºC Miércoles, 18 de marzo de 2020.

¡Buenos días!

Hoy nos dedicaremos al léxico y a la formación de palabras: la familia léxica.




A lo largo de las unidades que hemos visto pudimos comprobar como formamos nuevas palabras a partir de una misma raíz. Estas palabras que tienen en común la misma raíz o lexema forman lo que denominamos familia léxica o familia de palabras.

Si os digo la palabra mar, seguro que se os ocurren muchas palabras que tengan esta raíz: marinero, marino, submarino, marítimo...





Leed la teoría de la página 70. Después realizaréis los ejercicios 1, de esta misma página, 3, 4 y 5 de la página 71.




A continuación vamos a trabajar la ortografía: la g y la j.



Leed la teoría de las páginas 72 y 73 para repasar las normas ortográficas.

- Se escriben con j las palabras terminadas en -aje. Observa el dibujo de Batman: viaje se escribe con j.

- Los verbos cuyos infinitivos terminan en -ger, -gir se escriben con g delante de e y de i en todos sus tiempos. 

Excepciones: tejer, destejer, crujir.


- Se escriben con g los derivados de las palabras que llevan esta letra. Por ejemplo: vigilante y vigilancia son derivados del verbo vigilar.

- Muchas de las palabras que llevan g o  j no siguen ninguna regla.




Perfecto, ya nos sabemos la teoría, ahora vamos a comprobarla con los ejercicios. Realizaremos el 1, 2 y 3 de la página 72 y el 5 y 7 de la página 73.


Por último realizaremos un dictado:


Tienes la solución en el propio vídeo. Es un dictado muy cortito que te ayudará a repasar la ortografía que ya hemos visto.


¡Disfrutad del miércoles!

1ºC Martes, 17 de marzo de 2020 (seguimos con el verbo)

Martes, 17 de marzo de 2020.

¡Buenos días!

Seguimos con los verbos. En concreto, con las formas no personales. Son aquellas que no tienen morfemas flexivos y, por eso, no expresan persona gramatical, ni número, ni modo. Son tres:

Infinitivo: Sirve para mencionar a los verbos.

Así podemos decir "el verbo cantar" o "el verbo beber".

Ejercicios: Comprobad con este test el uso del infinitivo y el imperativo.



ParticipioEl participio tiene la característica de ser una  forma del verbo y cumplir al mismo tiempo funciones de adjetivo.



Gerundio: se encarga de mostrar una acción durativa en la cual no se termina el inicio ni el final.

"Andando, que es gerundio"

Tenéis la teoría en la página 68 del libro.





Para comprobar que hemos entendido las formas verbales vamos a realizar los siguientes ejercicios:


Página 68: ejercicio 1 y 2.

Os dejo también unos ejercicios interactivos. No son obligatorios pero os ayudarán a comprobar si habéis comprendido bien lo que hemos estudiado estos días.



Mañana trabajaremos con las familias léxicas. ¡Disfrutad del martes!







2ºB Valores - Semana 15-19 de junio de 2020.

¡Buenos días!                                                                                                                               ...