Blog de lengua castellana y literatura.: FP Básica I

Bo día!

Autorretrato. Joaquín Sorolla. 1909.

A pintura é un medio de comunicación visual. Trátase dunha das actividades humanas máis antigas, xa que aparece antes que a escritura.

A arte pictórica tivo unha gran evolución e diferéncianse diferentes estilos e épocas como a pintura prehistórica, a pintura medieval, a renacentista e barroca, a pintura moderna e a pintura contemporánea.

Exercicio: Imos analizar catro pinturas. Buscaremos información dos seguintes cadros para redactar un texto descritivo de cada un deles.

1.- Observar e describir.

O primeiro que debemos facer é observar a pintura e describir a escena que estamos a presenciar. Axudarannos estas preguntas:

Que representa a obra?

Que elementos podemos ver? Animais, persoas, paisaxes…?

Que simboloxía teñen?

Quenes son os personaxes representados?

Como van vestidos e que atributos levan?

Existe un personaxe principal?

Estas cuestións poden ser fáciles de responder a primeira ollada pero hai moitos detalles que nos perdemos nun só visionado. Quizá non recoñeces ao personaxe ou personaxes do cadro pero soarache a época á que pertence o seu vestiario.

2.- Unha pintura, un tema.

Hai moitos temas: históricos, relixiosos, mitolóxicos, abstractos... Imos preguntarnos que tipo de tema crees que representa a obra.

3.- Composición.

Debemos analizar a disposición dos elementos da obra, a situación na escena (illados, en grupo...)

4.- A iluminación e as cores.

Na observación da obra pictórica debemos observar se hai un foco de luz que provoque contraste de luces e sombras (unha xanela, unha vela...)

Tamén pode ser unha iluminación uniforme cando a luz non resalta a obra.

Non podemos esquecernos das cores frecuentes: claros, suaves, escuros, brillantes, contrastados...

5.- Profundidade e volume.

As pinturas poden ofrecer sensación de profundidade cando aprecian paisaxes de fondo e as figuras e obxectos teñen volume. Noutras ocasións, poden ser pinturas planas, sen fondo e onde predomina o lineal con falta de volume como as obras do pintor francés Henri Matisse.

6.- Movemento.

Algunhas pinturas producen sensación de movemento, como as que vemos na obra de Van Gogh. Noutras ocasións, predomina un ambiente de quietude, con personaxes estáticos e liñas máis ríxidas.

7.- O autor e o seu contexto histórico.

Non debemos esquecernos do seu autor. Algunhas veces será fácil, pero en ocasións podemos atopar pinturas anónimas polo que deberemos situalas no seu contexto determinado.

8.- Interpretación histórica.

Por último, debemos engadir que moitas pinturas son reflexo dunha época e que os autores están inmersos nunha realidade histórica e social concreta da que non poden escapar.

Ao realizar un cadro, reflectir o contexto no que viven e as ideoloxías e crenzas dos seus contemporáneos.

Hai que determinar se estamos ante unha escena alegórica ou realista, é dicir, se foi realizada de forma obxectiva ou é unha imaxe idealizada.

Tamén podemos reflexionar sobre o valor dese cadro como rexistro dun acontecemento do que non temos outras fontes, a chamada “pintura histórica”, que sería un instrumento de coñecemento, sobre todo se entendemos que a fotografía xorde no século XIX.

Fonte adaptada de http://gustavosalas-portafolio.blogspot.com/2015/10/elementos-del-lenguaje-pictorico.html

Imos elixir as pinturas:

1.- El Matrimonio Arnolfini, Jan Van Eyck.